Beschrijving
De Federatie van Verenigingen van Spaanse Migranten in Nederland (FAEEH) vroeg Steven Adolf dit boek te schrijven ter gelegenheid van het wervingsakkoord. Dit akkoord werd vijftig jaar geleden gesloten tussen Spanje en Nederland. Migratie betekent verandering. Dat gold zeker voor de Spanjaarden die vanaf 1961 naar Nederland kwamen. Na de ondertekening van het wervingsakkoord dat een eind moest maken aan het schreeuwend tekort aan arbeidskrachten in de Nederlandse industrie. Mi casa su casa werd geschreven om de migratiegeschiedenis van deze groep “gastarbeiders” in kaart te brengen, een halve eeuw nadat de overeenkomst werd gesloten. Het beschrijft de achtergronden van de migratie en hoe de werkgevers actief de Spanjaarden naar Nederland haalden. Mi casa su casa schetst niet alleen de lotgevallen van de nieuwkomers. Ook aan bod komt de grote verandering in zowel het land van herkomst als het land van bestemming.
Het boek beschrijft op een directe manier de persoonlijke lotgevallen van een aantal van de Spaanse immigranten. Naast de historische foto’s geven de portretten van fotografe Anaïs López de Spanjaarden een eigentijds gezicht. Zij keerden weliswaar voor een belangrijk deel terug naar hun land van herkomst, maar drukten in Nederland nog lang een stempel op de naoorlogse immigratie. Net zoals Nederland sporen in hun geschiedenis achterliet. In dit boek schuiven we bij hen aan en horen hoe het hen is vergaan.
Steven Adolf (Den Haag, 1959) studeerde af als econoom in Amsterdam en was daarna werkzaam als journalist, onderzoeker en schrijver. Als correspondent voor NRC Handelsblad en De Volkskrant werkte hij lange tijd in Spanje. Hij schreef onder meer ‘spanje achter de Schermen”, een portret van de Spanjaarden en de razendsnelle veranderingen die hun land in de afgelopen decennia doormaakte. In zijn artikelen schreef hij regelmatig over migratie als een sociaal en economisch verschijnsel.
